'BtVS: Chaos Bleeds' van PS2 spelen in 2018: waarom is Sid de marionet terug?!

Functies

“Precies wat ik zocht, een mooie lange schacht. Wacht, dat kwam niet goed uit.”

Het openingscitaat van dit artikel wordt gesproken door Buffy heel vaak bij het opnemen van een staak. Het is ongemakkelijk, hilarisch en klinkt niets zoals Sarah Michelle Gellar.

Elke keer in een blauwe maan besluit ik een ouder spel uit het PS2/GameCube/Xbox-tijdperk te spelen, en vaak word ik niet beloond.

Vreemd genoeg was de vreemde ervaring die ik had tijdens het spelen van de openingsniveaus van Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds was belonen, zo niet om alle verkeerde redenen.

De ironie van dit alles is dat ik het heb opgepikt Chaos Bloedt net voor de nieuwe Buffy opnieuw opstarten werd aangekondigd . Dus waarom zou je niet met me meekijken in deze feestelijke terugblik op een van de vreemdere hoeken van de Buffyverse om ons allemaal te overspoelen terwijl we wachten om te zien wat Buffy vervolgens gaat doen?

‘Een medikit, oké! Tijd om Anya te zoeken en ondeugende verpleegster te spelen.'

Ik heb besloten dat we hier allemaal samen zullen lijden door alle ongemakkelijke spelcitaten.

De gameplay voor Chaos Bloedt doet denken aan betere beat-em-ups, voelt nooit zo intuïtief als anderen. Het naaste familielid dat ik kon plaatsen was het origineel Mirror's Edge .

Artikel gaat hieronder verder

Je voert combo's in en hoopt tot God dat er echt iets gebeurt. Alleen al tijdens het tutorial-niveau stierf ik ongeveer 5 keer als Xander in de trainingsruimte van de Magic Box, simpelweg omdat de bedieningselementen niet werkten.

Het spelen van een oudere videogame lijkt veel op instappen in een oudere auto. Je kunt zijn functie zien voor de tijd en plaats waarvoor het is gemaakt, maar het puft nauwelijks mee volgens de normen van vandaag.

Ik probeer de besturing in te geven Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds een beetje krediet, aangezien het kreeg behoorlijke scores toen het werd uitgebracht . Ik heb gespeeld slechter oudere games zeker, maar er zijn andere, zoals platformgame Mario Sunshine en schutter Resident Evil 4 , die in dezelfde periode werd uitgebracht, maar een stuk beter standhoudt dan Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds .

Afgezien van vechtfysica en onhandige knopcombinaties, is het best leuk om als Buffy, Willow en Spike te spelen in het zelfstudieniveau (maar nooit Xander). Willow leek een beetje OP met projectielspreuken en één hit K.O.'s, maar verder had iedereen ongeveer dezelfde slagkracht.

‘Mijn moeder zei altijd dat mijn natuurlijke charisma deuren zou openen… alleen, niet deze.’

Ik zweer dat de dialoog in het tv-programma nog nooit zo verschrikkelijk was.

De plot hier is verwarrend, omdat Joyce dood is, maar Dawn is nergens te bekennen. Bovendien zou dit plaatsvinden tijdens het Glory-seizoen. Is het niet de bedoeling dat Dawn op dit moment behoorlijk belangrijk is in de plot?

Ethan Rayne lijkt het continue spook- en nevenplotkarakter te zijn van Buffy de vampiermoordenaar . Deze keer vecht hij voor de Scoobies, hoewel ik er vrij zeker van ben dat de laatste keer dat we met hem omgingen, hij iedereen in hun Halloween-kostuums liet veranderen en/of Giles liet dragen de wit t-shirt en wees The Ripper.

Bovendien is The First de belangrijkste schurk van deze game. Ik zal proberen het feit opzij te zetten dat we The First al hebben gevestigd als een algehele kwaadaardige entiteit, niet iets dat we supercombo kunnen schoppen totdat hun gezondheidsbalk opraakt.

Misschien wel de ergste zonde die deze game begaat in termen van Buffy canon brengt Sid de Dummy terug uit de dood. Iedereen die heeft geluisterd naar onze 3 jarige run van Buffy de vampiermoordenaar Herbekijkbaar weet heel goed hoe ik me voel over de OG evil puppet-aflevering.

Toch ben ik geboeid om meer te leren over Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds ; dat wil zeggen, als ik ooit voorbij deze uitgestrekte gifafvalrioolkerker kan komen.

'Een zekeringkast maar geen zekering - die zorgt voor de zekering. Laat er licht zijn! En dingen.'

Het ontwerp van de game leidt je simpelweg niet waar je heen moet. Het probeert je snelle tutorialhints te geven, zoals 'klim door vensters, zoals die voor je', maar die waren niet genoeg om me door het rioolniveau te krijgen.

Ja Buffy, ik begrijp dat je een zekering wilt. Ik heb geen zekering. En als ik de dialoog 'zekeringkast maar geen zekering' nog een keer moet horen, zou ik gewoon mijn haar eruit kunnen trekken.

Tegen het punt dat ik bij dat zekeringscenario was aangekomen, had ik rondgelopen op een kerkhof vol graven en grafstenen die allemaal hetzelfde sombere grijs en groen waren geverfd.

Ik raakte vaak verdwaald, dwaalde elke centimeter van het kerkhof af en werd begroet door geen enkel monster of voice-over om me te helpen.

Gerelateerd: 5 redenen om optimistisch te zijn voor de Buffy de vampiermoordenaar opnieuw opstarten

Uiteindelijk vond ik het laatste stukje van de eerste puzzel van het spel, tot grote teleurstelling van Buffy ('Dat past, maar er ontbreken nog steeds stukjes. Had ik al gezegd dat ik geen zin heb in puzzels?). Toen ik het controlepunt bereikte, voelde ik een heel klein beetje prestatie en ik reed door naar het volgende gebied.

60 minuten later dwong ik Buffy om in de zuurput in het midden van de rioolkerker te springen.

Ik had er genoeg van. De dialoog, het gevecht en het verhaal sleurden me allemaal weg. Hebben mensen dit spel ooit voor het plezier gespeeld?

En toch, ik kan het niet lijken te plaatsen Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds uit mijn gedachten. Was het nou echt zo erg om urenlang over verlaten kerkhoven en riolen te moeten dwalen?